Antes de falar das consecuencias máis habituais ou coñecidas das mutuacións cromosómicas, convén aclarar un par de conceptos. Os cromosomas son as estruturas que llevan o noso contido xenético, é dicir, o ADN. E calquera cambio ou erro dentro dos cromosomas nos procesos celulares (mitose ou meiose) producirán o que se coñece como Mutación Cromosómica.
Existen 2 tipos de mutacións cromosómicas en función de si ese erro produce alteracións na cantidade de xenes (mutacións numéricas) ou no seu orde (esctructurais):
- Mutuacións Numéricas son as que producen unha variación na cantidade de cromosomas. Á súa vez poden clasificarse en:
– Aneupoidías: Danse cando no cariotipo hai un cromosoma de máis ou de menos.
Estas subdivídense en:
- Aneuploidías autosómicas
Son as alteracións vínculadas c
o número de copias dos cromosomas non sexuais.
A máis coñecida é a Síndrome de Down (Trisomía do cromosoma 21) que non é unha enfermidade, ten algunas características comúns (morfolóxicas e de propensión a sufrir defector cardiacos, dixestivos ou de visión) pero con efectos en cada persona que o padece moi variables. 
Ademáis existen outras como a Síndrome de Edwards (Trisomía do cromosoma 18),
a Síndrome de Patau (Trisomía do cromosoma 13)
tendo as persoas unha expectativa de vida de máximo un ano, a Trisomía do cromosoma 22 que é unha das causas máis frecuentes de abortos no primeiro trimestre de embarazo, ou a Monosomía do cromosoma 21 que adoita
ser una anomalía mortal.
2. Aneuploidías sexuais.
Son as alteracións vínculadas co número de copias dos cromosomas sexuais.
Son as seguintes: a Síndrome de Klinefelter (trisomía dos cromosomas sexuais: 47, XXY) É característica do sexo masculino. Caracterízase por un tamaño pequeno dos testículos, un desenvolvemento anómalo de mamas e infertilidade. Tamén a Síndrome de Turner (monosomía dos cromosomas sexuais: 45, X) que so afecta ao sexo femenino e provoca unha baixa estatura, un desenvolvemento defectuoso dos ovarios e defectos cardíacos, Síndrome do doble Y (síndrome do supermacho: 47, XYY) que son personas un pouco máis altas que os seus familiares, con extremidades largas e niveis de testosterona máis elevados que o promedio. Polo xeral son fértiles. Síndrome da triple X (Síndrome da superfemia: 47, XXX). As mulleres que o posúen caracterízanse por ter órganos sexuais atrofiados, fertilidade limitada e estatura superior ao promedio.
– Eupliodía: Cando a mutación afecta ao número de xogos completos de cromosomas con relación ao número normal de cromosomas da especie. En xeral os seus efectos son menores que nas aneuploidías. Pódense clasificar polo número de cromosomas que teñan en:
1. Monoploidía o haploidía: Si as células presentan un solo xogo(n) de cromosomas.
2. Poliploidía: Si presentan máis de dous xogos (podendo ser: triploides (3n), tetraploides (4n), etc.
- Mutacións Estructurais (erro no ordeamento lineal dos xens). Son:
– Delecións: A síndrome de Prader-Willi é provocado por unha deleción parcial do cromos
oma 15. Ou o “cri du chat” (grito de gato) que se caracteriza por microcefalia, retraso mental e detención do crecemento.
– Duplicacións: A síndrome de X frágil é causado por unha duplicación de forma parcial dunha porción do cromosoma X.
– Inversións: Pouco frecuentes e non provocan grandes trastornos na persoa (pero sí o poden facer na descendencia).
– Translocacións: Con afectacións na reprodución pois si estos gametos fecundan, producirán un embrión con anomalías cromosómicas que poden: non embarazar, producir un aborto ou danos no feto de diferente intensidade.
Neste vídeo explícanse de forma sinxela as mutacións cromosómicas estructurais:
Actualmente disponse dun amplo coñecemento do cariotipo humano e das anomalías cromosómicas e pódense detectar anticipadamente calquera anomalía.
perden o seu hábitat natural por mor da actividade do ser humano. Na última década, arredor de 500 especies animais foron ameazadas pola deforestación e o que esta implica.
A deforestación masiva: xa que ao non haber árbores, as abellas non teñen que polinizar e non habería sementes para continuar coa vida, porque é como unha cadea, nin terían lugares onde aniñar.
A ONG Greenpeace afirmou que cada tres bocados dunha comida, un deles é gracias ás abellas. Segundo a 
mpoñedores, que viven a base dos residuos e os restos (heterótrofos). Por exemplo, un ratón aliméntase de plantas para obter a enerxía necesaria para sobrevivir. O roedor, ao mesmo tempo, pode ser o alimento dun zorro. O zorro cando morre pode convertirse na comida dun ave carroñeira, como por exemplo un buitre. E cando o buitre morre, este é descomposto polos descompoñedores como os fungos, os vermes,… Estos organismos, a planta, o ratón, o zorro, o buitre, e o fungo son eslabones da cadea trófica e cada un atópase nun nivel trófico diferente. Os consumidores poden dividirse de dúas formas: consumidores da primeria orde, os cales son herbívoros e son os que se alimentan das plantas; consumidores da segunda orde, os cales son os carnívoros que se alimentan de outros consumidores.
a recibe do eslabón inferior a el, salvo as plantas que a reciben do sol. No caso dos consumidores fálase de consumidores primarios (herbívoros), secundarios (omnivoros/carnívoros) ou terciarios (carnívoros carroñeiros). Non se adoita chegar aos consumidores cuaternarios xa que a enerxía que estes recibirían sería case inservible.
/GettyImages-1208790371-b9073bea3f524e13befdce2df9e52e3b.jpg)
Hai moitas formas de ser vexetariano; hai persoas que o fan como forma de vida, sen consumir ningún artículo que dane os animas; persoas que non comen carne pero si peixe; persoas que non toman nada de orixe animal salvo o mel,… Normalmente as razóns para facerse vexetariano varían dende saúde, niveis espirituais e o 
costes. Debido a esto libéranse moitas emisións de carbono a atmosfera: en España libéranse unhas 70 millóns de toneladas de CO2 ao ano e globalmente o porcentaxe de emisións de CO2 polo sector gandeiro é maior ao liberado polo transporte. Unha parte das emisións débese as flatulencias soltadas polos animales nas granxas. Na última década o número de animais cuadriplicouse mentres que o espazo no que habitan non variou.
pienso, o cal está ligado a que moitas familias teñan que ser desprazadas para que se poida explotar o chan no que se atopa as súas casas; coas gandarías industriais moitas granxas familiares perden o seu traballo; o maltrato animal, xa que moitos non chegarán a ver a luz do sol e viven en naves, encerrados e sen espacio para moverse.
verduras, o que favorece a non ter estreñimiento ou problemas do colon, gozan dunha dixestión lixeira. Non teñen risco de inxerir sustancias químicas que se usan na cría dalgúns animais. E por último pero non menos importante, unha dieta a base de vexetais é bastante económica.
desbalance o noso sistema. Precísanse facer mezclas de alimentos de xeito que non falte ningunha vitamina esencial, como por exemplo a B12, a cal é difícil de atopar en vexetais. Outra cousa que os vexetarianos poden botar en falta son os micronutrientes como o ferro, fósforo, magnesio, calcio,… Hai que estar pendentes para poder sumplementar algunha destas vitaminas ou nutrientes en caso necesario.
as emisións de CO2 no proceso de fabricación de comida reduciríase un 63%. A pesar de todo non hai que renunciar totalmente á carne, hai que ser conscientes do dano que se fai ao medio ambiente, e reducindo un pouco á carne das nosas dietas é posible facer un consumo responsable sen privarnos de nada.
){kind=link}