ESTAMOS A VIVIR UNHA VIAXE CONTÍNUA

A deriva continental é o desprazamento das masas continentais entre si. Esta hipótese foi desenvolvida en 1912 polo alemán Alfred Wegener a partir de diversas observacións empíricas, pero non foi ata a década de 1960, co desenvolvemento da tectónica de placas, que se puido explicar adecuadamente o movemento dos continentes.

A teoría da deriva continental foi proposta orixinalmente por Alfred Wegener en 1912, que a formulou baseándose, entre outras cousas, no xeito das formas dos continentes a ambos lados do océano Atlántico, como África e América do Sur.

Tamén tivo en conta a semellanza da fauna fósil dos continentes do norte e de certas formacións xeolóxicas. Máis xeralmente, Wegener pensou que todos os continentes presentes estaban unidos no remoto pasado da Terra, formando un supercontinente chamado Pangea.

Este enfoque foi descartado inicialmente pola maioría dos seus compañeiros, xa que a súa teoría carecía dun mecanismo para explicar a deriva dos continentes. Na súa tese orixinal, propuxo que os continentes se moven sobre o manto da Terra. Non obstante, a enorme forza de fricción implicada motivou o rexeitamento da explicación de Wegener e a suspensión, como hipótese interesante pero non probada, da idea de desprazamento continental. En resumo, a deriva continental é o movemento lento e continuo das masas continentais.

 

Esta entrada foi publicada en Dinámica interna da Terra e etiquetada , , , . Garda o enlace permanente.